Informacja o zakończeniu śledztwa w sprawie zniszczenia zabytku z czasów okupacji
Prokuratura Rejonowa Warszawa Śródmieście Północ w dn. 29 sierpnia 2013 r. skierowała do Sądu Okręgowego w Warszawie akt oskarżenia przeciwko Dariuszowi P. i Elżbiecie P. oskarżonym o to, że w bliżej nieustalonym okresie czasu, nie wcześniej niż w 2003 r., nie później niż do maja 2011 r. przy ul. Kopernika 4 w Warszawie, działając wspólnie i w porozumieniu, dokonali zniszczenia w sposób nieodwracalny znajdującej się w ww. lokalu, jedynej zachowanej na terenie Warszawy, skrytki z okresu okupacji, w której ukrywała się rodzina pochodzenia żydowskiego, stanowiącej zabytek i dobro o szczególnym znaczeniu dla kultury wpisane do rejestru zabytków województwa mazowieckiego pod numerem rejestru A-20, w ten sposób, że zdemontowali szafę stanowiącą przejście do skrytki i połączyli pomieszczenie stanowiące byłą skrytkę z pokojem, tworząc w tym pomieszczeniu aneks kuchenny, czym działali na szkodę Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy, tj. o czyn z art. 288 § 1 kk w zw. z art. 294 § 2 kk w zb. z art. 108 ust. 1 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami w zw. z art. 11 § 2 kk.
Postępowanie było prowadzone z zawiadomienia Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy Biura Stołecznego Konserwatora Zabytków. Przedmiotem postępowania było nieodwracalne zniszczenie zabytku skrytki z okresu okupacji, która znajdowała się przy ul. Kopernika 4 w Warszawie, wpisanego do rejestru zabytków pod numerem A-20 na mocy decyzji Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z dnia 20 października 1999 r.
Skrytka, w której w okresie okupacji ukrywała się rodzina Leona Jonsona była jedyną na terenie Warszawy, spośród czterech skrytek zaprojektowanych przez inż. Jonsona. Fakt zniszczenia skrytki ujawniono podczas kontroli przestrzegania i stosowania przepisów dotyczących ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, przeprowadzonej przez upoważnionych pracowników Biura Stołecznego Konserwatora Zabytków w dniu 20 grudnia 2012 r. Z dokumentacji znajdującej się w Biurze Stołecznego Konserwatora Zabytków wynika, że wejście do skrytki znajdowało się w specjalnie skonstruowanej szafie.
Miejsce to miało wartość historyczną i z tego względu zostało wpisane do rejestru zabytków. Było to też jedyne tego rodzaju unikatowe miejsce na terenie Warszawy, o szczególnym znaczeniu historycznym i kulturalnym.
Oskarżeni przyznali się do zarzucanego im czynu i złożyli wniosek o skazanie ich bez przeprowadzenia rozprawy na karę 1 roku pozbawienia wolności w zawieszeniu na okres próby 2 lat.
prok. Dariusz Ślepokura
Rzecznik Prasowy
Prokuratury Okręgowej
w Warszawie