Prokuratura Okręgowa w Warszawie

  

W dniu 15 listopada 2013 r. Prokuratura Okręgowa w Warszawie skierowała do Prokuratura Generalnego wniosek zaadresowany do Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej o wyrażenie przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej zgody na pociągnięcie posła Sławomira Nowaka do odpowiedzialności karnej w związku z poczynionymi w śledztwie o sygn. V Ds 106/13 ustaleniami wskazującymi na istnienie dostatecznie uzasadnionego podejrzenia popełniania przez ww. posła czynów zabronionych polegających na złożeniu niezgodnych z prawdą oświadczeń majątkowych.

Postępowanie w tej sprawie zostało wszczęte w Prokuraturze Okręgowej w Warszawie w dniu 17 maja 2013 r. z zawiadomienia posła Andrzeja Romanka. Śledztwo prowadzone było przez Centralne Biuro Antykorupcyjne pod nadzorem Prokuratury Okręgowej w Warszawie.

W toku prowadzonego postępowania ustalono, iż Sławomir Nowak od marca 2011 r. posiadał zegarek zakupiony za kwotę 20.500 zł.

Na podstawie obowiązujących przepisów Sławomir Nowak był zobowiązany do składania oświadczeń majątkowych jako poseł i minister. W oświadczeniach tych powinien wykazać między innymi fakt posiadania mienia ruchomego o wartości powyżej 10.000 zł. Mimo to w pięciu kolejnych oświadczeniach majątkowych Sławomir Nowak nie wpisał ww. zegarka, chociaż jego wartość przekraczała kwotę 10.000 zł.

Zgromadzony w ww. sprawie materiał dowodowy dostatecznie uzasadnił podejrzenie, iż Sławomir Nowak popełnił czyny zabronione określone  w art. 233 § 1 i 6 kk oraz w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne.

Powyższej oceny prawnej nie zmienia fakt, iż Sławomir Nowak nie ukrywał powyższego zegarka w życiu codziennym, a wręcz przeciwnie, nosił go na ręce. Jednakże czynnością sprawczą wyżej wskazanych przestępstw nie jest ukrywanie mienia, a złożenie niezgodnego z prawdą oświadczenia majątkowego.

Występki stypizowane w powyższych przepisach są przestępstwami formalnymi, co oznacza, że karalne jest samo złożenie niezgodnych z prawdą oświadczeń majątkowych, zaś ewentualny skutek nie należy do zakresu ich znamion. Są to przy tym przestępstwa umyślne, które popełnić można w zamiarze ewentualnym lub bezpośrednim, tak więc sprawca musi co najmniej przewidywać możliwość złożenia nieprawdziwego oświadczenia i godzić się na to. Nie są to jednakże przestępstwa kierunkowe, do ich znamion nie należy działanie w określonym celu ani kierowanie się określoną pobudką lub motywem.

Okolicznością obojętną z punktu widzenia realizacji znamion ww. przestępstw jest kwestia faktycznego ukrywania mienia ruchomego niewpisanego do oświadczenia majątkowego. Irrelewantny jest również cel działania sprawcy, w szczególności ustawa nie wymaga, aby złożenie niezgodnego z prawdą oświadczenia majątkowego miało na celu ukrycie mienia.

 

Dalszych informacji dla mediów udziela w tej sprawie, w zastępstwie rzecznika prasowego, Pani Prokurator Katarzyna Calów-Jaszewska (tel.: 696-474-384).